Narcolepsie is een chronische neurologische aandoening, die een toestand van voortdurende slaperigheid veroorzaakt, vooral gedurende de dag. Een narcoleptisch persoon krijgt te maken met ernstige problemen bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten, omdat de aanvallen van slaperigheid plotseling optreden.

De gevaren van narcolepsie

Hoewel het geen dodelijke ziekte is, kan narcolepsie wel erg gevaarlijk worden, niet alleen voor de narcoleptische persoon, maar ook voor de mensen om hem heen. Zo kan het voortdurend slaperig zijn ervoor zorgen dat een automobilist die aan deze aandoening lijdt tijdens het rijden plotseling in slaap valt. Dit kan het leven van de bestuurder, dat van zijn omgeving en dat van andere automobilisten en voetgangers in de buurt in gevaar brengen.

Narcolepsie kan ook een negatief effect hebben op het persoonlijke en professionele leven, omdat het als onbetrouwbaar en zelfs lui kan worden ervaren. Helaas hebben mensen met deze aandoening de neiging om sociale contacten drastisch te verminderen, om te voorkomen dat ze worden beoordeeld en problemen voor anderen veroorzaken.

Dit betekent niet dat een narcoleptisch persoon thuis moet blijven, zonder interactie met de buitenwereld. Het is waar dat er geen definitieve remedie voor het probleem is, maar door specifieke medicijnen te nemen en iemands levensstijl te corrigeren, is het mogelijk om de symptomen van de ziekte beter te beheersen.

Hoe kun je symptomen van narcolepsie te herkennen?

Narcolepsie wordt vaak verward met andere aandoeningen, zoals epilepsie of andere psychiatrische stoornissen. In werkelijkheid is het een vrij zeldzame neurologische ziekte, die iemand vatbaar maakt voor het plotseling in slaap vallen.

Sterker nog, degenen die er last van hebben, hebben de neiging om meerdere keren per dag in slaap te vallen, zonder dat ze dat zelf willen. Gewoonlijk worden degenen die zich slaperig voelen na de lunch of na het avondeten niet tot de gevallen van narcolepsie gerekend, omdat in deze situatie de slaperigheid wordt veroorzaakt door een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen als gevolg van de spijsverteringsfase.

Het identificeren van de symptomen van narcolepsie is van cruciaal belang voor het stellen van een juiste diagnose. De meest voorkomende symptomen zijn: frequente slaperigheid overdag, toestanden van hallucinatie, kataplexie, slaapverlamming.

– Frequente slaperigheid overdag
Degenen die aan narcolepsie lijden, hebben de neiging om plotseling in elke context en meerdere keren per dag in slaap te vallen, met slaapcycli die enkele minuten duren, afgewisseld met pauzes van ongeveer een paar uur.

– Staten van hallucinatie
Een ander typisch symptoom van narcolepsie manifesteert zich door visuele en auditieve hallucinaties. In de praktijk ervaart de narcoleptische persoon frequente dagdromen, die de overgang van waken naar slapen markeren en vice versa. Vaak zijn deze hallucinaties zo levendig dat ze het individu ertoe brengen de droom met de werkelijkheid te verwarren.

– Kataplexie
Kataplexie is een toestand van grote spieruitputting, die vaak optreedt als gevolg van zeer sterke emoties, zoals: tranen, euforie, verrassing, woede, angst, enz.

Aanvallen van kataplexie kunnen enkele seconden of zelfs enkele minuten duren. Dit fenomeen is aanwezig in verschillende gevallen van narcolepsie en kan dagelijks voorkomen.

– Slaapverlamming
Vaak ervaren mensen met narcolepsie ook episodes van tijdelijke verlamming op hun huid, die enkele seconden tot enkele minuten kunnen duren. Meestal treedt het fenomeen op tijdens de fasen van in slaap vallen en wakker worden, daarom staat het bekend als “slaapverlamming”.

Het individu kan, ondanks dat het bij bewustzijn is, tijdens deze gebeurtenissen niet bewegen en heeft vaak de neiging om te vergeten wat er is gebeurd.

Oorzaken van Narcolepsie

Zelfs vandaag de dag nog heeft de wetenschap geen specifieke oorzaken kunnen vinden die narcolepsie kunnen veroorzaken. Sommige onderzoeken hebben echter aangetoond dat narcoleptische personen lage niveaus van orexine en hypocretine hebben, wat een fundamentele neurotransmitter is bij de regulatie van eetlust en slaap / waakritme.

In werkelijkheid is het nog niet duidelijk waar deze orexine-deficiëntie van afhangt, hoewel wordt aangenomen dat dit te wijten kan zijn aan een soort auto-immuunreactie van de kant van het lichaam.

Onder de verschillende risicofactoren die ertoe kunnen leiden dat een persoon aan narcolepsie lijdt, zijn er de leeftijd (verschijnt meestal op de leeftijd van 30) en erfelijkheid. Als een familielid aan deze aandoening lijdt, is het waarschijnlijk dat ze deze genetisch kunnen overbrengen aan het nageslacht.

Hoe kun je leren leven met narcolepsie?

Zoals we eerder zeiden, is er geen remedie voor narcolepsie, maar sommige medicijnen en veranderingen in levensstijl kunnen iemand wel helpen om beter met de ziekte om te gaan.Allereerst is het goed om te weten dat de diagnose altijd moet worden vastgesteld in een centrum dat gespecialiseerd is in slaapstoornissen.

Om narcolepsie beter te beheersen, is het essentieel om de levensstijl aan te passen om het aantal slaapperiodes te verminderen. Het is belangrijk om te leren emoties te beheersen en een rustroutine te reguleren. Daarbij is het essentieel om altijd op hetzelfde tijdstip te gaan slapen en gedurende dag waar mogelijk korte rustpauzes van 10 of 15 minuten te nemen.

Medicamenteuze therapie kan ook helpen, maar kan niet doorslaggevend zijn. Dit zijn specifieke medicijnen, voorgeschreven door een arts, die het centrale zenuwstelsel stimuleren en slaapaanvallen overdag helpen verminderen.

Specialisten schrijven vaak selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) en serotonine- en noradrenalineheropnameremmers (SNRI’s) voor.

Bovenstaande medicijnen remmen de REM-fase, verminderen hallucinaties, kataplexie episodes en slaapverlamming.

Het is duidelijk dat het absoluut niet wordt aanbevolen om alcohol te gebruiken tijdens het gebruik van deze medicijnen, omdat er zeer ernstige bijwerkingen kunnen optreden.

Dus met narcolepsie kan men leren leven, door een verandering in de leefstijl, ondersteund door medicijnen, therapie en een zeer goede begeleiding van een bekwame arts. Hierdoor zullen er minder aanvallen voorkomen, en als ze wel voorkomen dan zullen ze minder lang duren en minder heftig zijn. Leren leven met narcolepsie is lastig, zowel voor de patiënt als voor partners en kinderen, maar de kwaliteit van leven zal door het bovenstaande in acht te nemen zeker stukken verbeteren, waardoor men zich beter en zekerder zal gaan voelen en waarschijnlijk ook voor een deel weer actief kunnen gaan deelnemen in de maatschappij.